کد مطلب:94551 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:128

خطبه 134-راهنمائی عمر در جنگ












[صفحه 348]

تو ای عمر پسر خطاب، تدبیر من در جنگ با رومیان چنین است تا پیشرفت چگونه باشد خداوند مهربان، حافظ سر حدات و قلمرو جمیع اقتدارات و پوششگر اسرار مسلمین است او كسی است كه مسلمین را به هنگام ضعف و سستی، در برابر دشمن یاری نمود و با وجود اندك بودن و ناتوانی، در برابر دفاع از خود، مانع مغلوب شدن و پاشیدگیشان گردید. آری خدای قادر متعال خدائی است كه هرگز نمی میرد اینك تو خود اگر بسوی این سپاه دشمن روانه شوی و نیز اگر مغلوبشان گردی، دیگر برای مسلمین در شهرهای دور، سرپرست و پناهی باقی نمی ماند. در آنروز پس از تو برای آنان مرجع امید و نویدی وجود ندارد تا برای جلوگیری از فتنه های سخت، به آنجا رود. از این رو همان به كه پیكارگری پر توان و جنگاوری ستیز دیده بسوی آنان بفرستی و بدنبال چنین كسی، سپاهی از پندپذیران و فرمانبران كارآزموده و بلا كشیده همراه كنی. نتیجه چنین تدبیری دو گونه است: یا اینكه آنان بر دشمن چیره می شوند و سر بسر مغلوب میگردند - كه این نیز همانست كه تو می خواهی- و یا اینكه خدای ناخواسته شكست می خورند كه تو می مانی تا در پناه تو، از مسلمانان سپاهی فراهم شود و آنگاه دگر بار رو به كارزار نهی


صفحه 348.